Marilou is het negende deel van de ‘het lastige leven van Léa Olivier-reeks’. De boeken zijn geschreven door Catherine Girard-Audet. Het boek is vertaald door Iris de Haan. Het boek is een paperback. Het boek is uitgegeven door Kennes uitgeverij.

Flaptekst Marilou?

Jullie kennen zeker Marilou, de beste vriendin van Léa Olivier. Dit is haar verhaal. Alles speelt zich af net voor Léa naar Montréal verhuisde.

Liefste dagboek, Sinds Léa Olivier, mijn beste vriendin, met Thomas Raby (bah!) verkeert, ben je voor mij onontbeerlijk geworden. Hun geluk in de liefde contrasteert fel met het mijne. Cédric-de-jongen-van-mijn-dromen-die-met-Jolyane-de-domme-griet verkeert, en Felix-de-grote-broer-van-Léa-die-me-als-een-baby-behandelt, doen alsof ik niet besta. Nu moet ik terugvallen op Junior, een jongen die uit de prehistorie lijkt te komen! Het leven in ons dorp is oersaai. En mijn ouders overdrijven best wel; voor hen is de computer niet nodig om te overleven. Mijn broertje Zak is lastig, het is alsof hij een batterij heeft ingeslikt. Daarbij komt ook nog dat er op onze piepkleine school heel veel geruchten de ronde doen. Kortom, ik dank je van harte. Omdat je me helpt om slim te reageren op de gemene opmerkingen van Sarah Beaupré, om mijn complexen te overwinnen, om de beestige beeldspraak van mijn vader te verdragen, om mijn kapselkeuzes te aanvaarden, en vooral om de nabije verhuizing van mijn allerbeste vriendin naar Montréal te overleven. Jij (en de poutine van Linda) maakt dat ik mijn leventje midden in de maïsvelden bijna leuk vind! Lou xox

Wat vind ik van dit boek?

Dit boek leest even niet vanuit Léa Olivier. Eerder werd in een boek het dagboek van Maude beschreven (voor als je het niet weet, dit is een meisje van de coole gang en Léa vind Maude niet aardig). Nu lees je het boek vanuit het dagboek van Marilou, de beste vriendin van Léa, die ook in de vorige delen erg vaak naar voren kwam.

Dit boek speelt zich, zoals de flaptekst al schrijft, af voordat Léa naar Montréal gaat. Ik las in dit boek hoe Léa te horen kreeg dat ze moest verhuizen en hoe moeilijk Marilou het vind om afscheid van Léa te nemen.

Dit boek was ontzettend grappig. Ik vind het erg knap van de schrijfster dat ze elk personage waaruit ze schrijft zo’n eigen karakter kan geven. In dit dagboek leerde ik Marilou nog beter kennen en ik kon me goed in haar inleven.

Het is ook leuk om over Léa te lezen van iemand anders perspectief. Zo kwam ik nog meer over Léa te weten.

Wel vond ik dat het soms wat te lang duurde, wat dan weer jammer was. Gelukkig was dat niet gedurende het hele boek zo, maar op bepaalde momenten.

Net als de andere boeken raad ik dit boek aan. Ik geef het boek 4 sterren en kijk heel erg uit naar het volgende deel. De vorige recensies kan je natuurlijk nog steeds teruglezen.

Uitgeverij Kennes, bedankt voor dit recensie-exemplaar.