Raynor Winn en haar man Moth raken binnen een paar dagen alles kwijt: ze verliezen hun huis door een speculatieschandaal en Moth blijkt een ernstige ziekte te hebben. Met de moed der wanhoop nemen ze een impulsief besluit: ze gaan de eeuwenoude South West Coast Path lopen, weg van alles en iedereen. Het is een tocht van duizend kilometer door het oeroude, verweerde landschap langs de zuidkust van Engeland. 

Met elke stap, door iedere ontmoeting, en ondanks alle moeilijkheden die ze onderweg tegenkomen, verandert hun tocht verder in een bijzondere ontdekkingsreis. Het zoutpad is een inspirerend verhaal over het omgaan met verdriet, de helende kracht van de natuur en de herontdekking van de ware betekenis van het leven, als je alles bent kwijtgeraakt.

Het boek was meteen pakkend en ik zat meteen in het verhaal. De schrijfstijl is ook erg fijn. Het boek was soms grappig, soms triest, soms vrolijk. Je leefde echt mee met de personages in het verhaal. 

De personages werden goed maar snel geïntroduceerd en verder in het verhaal leerde je de personages beter kennen. Raynor en Moth waren echte doorzetters met moed. Ze waren vindingrijk en hadden aan weinig genoeg. De personages zijn erg goed beschreven en de weinige personages waar diep op ingegaan. Dat was ook niet erg, want de andere personages waren vooral tijdelijk. Een paar bladzijdes of meerdere hoofdstukken. Raynor en Moth bleven het hele boek bij je. 

Het is een boek dat je ook tot nadenken zet. Wat zou ik doen als dit mij overkomt? Het is een prachtig reisverslag die ik niet kon wegleggen. Alleen in het midden van het boek vond ik dat het wel een beetje te lang bij hetzelfde bleef hangen, gelukkig ging het daarna weer snel verder. Het boek heeft me geen reden gegeven om te stoppen met lezen. 

Ik raad het zoutpad zeker aan. Het tweede deel: de wilde stilte, is ook uitgekomen. Die recensie zal ook binnenkort online komen. 

Uitgeverij Balans, bedankt voor dit recensie-exemplaar.