Hoe ik mijn vader redde van Henk Hardeman
Hoe ik mijn vader redde is een 219 pagina’s tellend boek geschreven door Henk Hardeman. Het is 18 september 2019 door Ploegsma uitgegeven.
Waar het boek over gaat:
Hoe ik mijn vader redde gaat over de 14-jarige Emma van wie haar vader depressief is. Ze bedenkt een oplossing, de bang Ondersteboven waar haar vader 30 jaar geleden in speelde moet weer bij elkaar komen. Er is alleen een probleem: ze mag haar vader niet zien. Door de kinderbescherming wordt ze uit huis geplaatst. Ze heeft een hekel aan de dochter die al in het pleeggezin woont en doet er alles aan om weer terug naar huis te mogen.
“Opeens besefte ik in wat voor rare situatie ik was beland. Ik was in een wildvreemd huis, bij een wildvreemd gezin en besprak mijn intiemste problemen met een wildvreemd kind dat vier jaar jonger was dan ik en dat ik bovendien haatte.”
Is het een aanrader?
Het boek is vanuit Emma’s perspectief geschreven. Emma is een vrolijk en opgewekt meisje dat zich niet snel laat afleiden van haar doel. Je leeft echt mee met Emma tijdens het leven, vooral omdat het vanuit de ‘ik’ wordt geschreven.
De verhaalopbouw is ook erg prettig. Je leest in het begin hoe Emma met haar vader leeft waardoor je het verhaal beter begrijpt en meer met Emma meeleeft. Daarna zie je de ontwikkeling van Emma. Na een tijdje hebben zij en haar vader door dat er echt iets moet veranderen om Emma weer thuis te laten wonen.
Emma heet eigenlijk geen Emma maar heeft een hippienaam die met een P begint. Niet alleen haar echte naam ontdek je pas aan het eind, ook wat er met haar moeder gebeurt is ontdek je pas laat. Soms spreekt Emma een bericht in aan haar moeder, die ‘weg’ is.
“Hoi! Dit is de voicemail van Lotte. Spreek iets in na de piep. Wie weet bel ik je terug. Fijne dag nog verder!”
Je leest vlot door het verhaal heen, alhoewel sommige hoofdstukken wat te lang over hetzelfde doorgaan. Wat ik wat minder vindt is dat de kinderbescherming wel heel negatief wordt neergezet. Je begrijpt dat Emma niet geholpen wil worden en zich mateloos irriteert aan de vrouw van de kinderbescherming die haar helpt en niet duizend maal dankjewel roept. Toch vindt ik het soms wel overdreven. Dat is met meer stukjes zo, soms is het een beetje overdreven en onrealistisch.
Ook is het jammer dat je het proces van Emma’s vader mist. Ze ziet hem niet vaak, maar daardoor lees je ook nauwelijks iets over zijn ontwikkelingen. Het boek gaat over serieuze onderwerpen als verslaving en depressie en dat heeft Henk Hardeman goed uitgedrukt.
Er zitten veel bijfiguren in het boek. Sommige zijn goed uitgedrukt, maar sommige blijven meer op de achtergrond dan zou moeten.
Het is wel een aanrader en een spannend en serieus boek.
4/5 sterren
Books And Paris 